மாணவர் முரசு
இ-பேப்பர்
அம்மன் மீதான அளவுகடந்த பக்தியுடன் தந்தை ரவீந்திரனும் மகன் மனோஜ் குமாரும் பல ஆண்டுகளாகப் பூக்குழி இறங்கி வருகின்றனர். ஆலயத் தொண்டையும் அவர்கள் தொடர்ந்து மேற்கொள்கின்றனர். தந்தை ரவீந்திரன் கடந்த 30 ஆண்டுகளாகப் பூக்குழி இறங்கிவருகிறார். மகன் 13 ஆண்டுகளாக இறங்குகிறார்.
“நான் 25 ஆண்டுகளாகக் கோயிலில் தொண்டாற்றினேன். தொடர்ந்து பூக்குழியும் இறங்குகிறேன். எனது நம்பிக்கையையும் கடமையையும் எனது மகன் கையில் எடுத்திருப்பதில் பெருமை தவிர வேறேதுமில்லை,” என்றார் ரவீந்திரன், 60.
“எனது தந்தையைப் பார்த்து வளர்ந்த எனக்கு அவர் செய்வதைத் தொடர்வது பிடித்திருக்கிறது. பூக்குழி இறங்க முதலில் பயப்பட்டபோதும் தந்தை கொடுத்த நம்பிக்கையால் அந்த வேண்டுதலை வெற்றிகரமாக முடித்தேன்,” என்று மனோஜ் குமார், 31, கூறினார்.
குடும்பத்தினரின் நலனுக்கான முதன்முறையாகப் பூக்குழி இறங்கியுள்ளார் சீன இனத்தவரான டெஸ்மண்ட் மாங்.
“எனது நண்பர்கள் பூக்குழி இறங்குவது பற்றிக் கூறினர். எனக்கும் இறங்க வேண்டும் எனும் எண்ணம் ஏற்பட்டது. பூக்குழியைப் பார்த்து பயம் இல்லை. வேண்டுதலை மனத்தில் முழுதாக நினைத்துக்கொண்டு இறங்கினேன்,” என்று அவர் சொன்னார்.
17 வயதில் முதன்முதலாகப் பூக்குழி இறங்கிய சு. சரவணன், கடந்த 23 ஆண்டுகளாக இந்த நேர்த்திகடனைச் செலுத்தி வருகிறார்.
“முதன்முதலில் நண்பர்களுடன் இதனை விளையாட்டாகச் செய்தேன். மூன்றாவது ஆண்டிலிருந்து நான், இதன் மகத்துவத்தைப் புரிந்து மிகவும் பயபக்தியுடன் செய்யத் தொடங்கினேன்,” என்றார் 50 வயது சரவணன்.
இம்முறை தீப்பந்தம் ஏந்தி வர வாய்ப்புக் கிடைத்ததை நெகிழ்வுடன் குறிப்பிட்ட சரவணன், “இந்த முறை எனக்குப் புதுவித பயம் ஏற்பட்டது. பக்தியும், பயமும் கலந்து அழுகை வந்தது. இறுதியில் வேண்டுதலைச் சரிவர நிறைவேற்றியது மகிழ்ச்சி,’ என்றும் தெரிவித்தார்.
தொடர்புடைய செய்திகள்
சொந்தத் தொழில் மேற்கொள்ளும் 55 வயது இளங்கோ, 1992 ஆம் ஆண்டிலிருந்து ஒவ்வோர் ஆண்டும் பூக்குழியில் இறங்குகிறார். தொழில் விருத்தியடைய வேண்டும் என வேண்டி, அம்மனை வழிபடுவதாகக் கூறினார்.
கடந்த 20 ஆண்டுகளாகப் பூக்குழி இறங்கும் 46 வயது சசிதரன், “வேண்டுதல் என எனக்கு ஏதுமில்லை. ஒவ்வொரு முறையும் அம்மனை மட்டும் மனத்தில் நிறுத்தி இறங்குவேன். வேண்டுதலை முடித்த கையுடன் அனைவருக்கும் தீபாவளி வாழ்த்துகள் கூறுவேன். என் பண்டிகைக் கொண்டாட்டங்களுக்கு இதுவே தொடக்கம்,” என்றார்.
1983 ஆம் ஆண்டு தொடங்கி 26 ஆண்டுகள் பூக்குழி இறங்கி வந்த சிராங்கூன் குடியிருப்பாளர் சுப்பைய்யா, 65, தமது 30 வயது மகன் விஷ்ணுவர்த்தன் முதன்முறை இறங்கவுள்ளதைக் காணக் காலை 10 மணி முதல் காத்திருந்தார்.
“நான் முதன்முறை இறங்கியபோது என் பெற்றோர், குடும்பத்தினர் வந்திருந்தனர். அவர் இறங்குவதைப் பார்க்க நாங்கள் எட்டுப் பேர் வந்துள்ளோம். முன்பு அவர் இறங்க மறுத்திருந்தாலும் இப்போது அவர் இறங்க முடிவெடுத்ததைக் கடவுளின் ஆசீர்வாதமாகக் கருதுகிறேன்,” என்று திரு சுப்பையா கண்ணீர் மல்கக் கூறினார்.
“தீமிதித் திருவிழாவை நான் பார்த்ததில்லை. என் கணவர் இறங்கியபோதுதான் முதன்முதலாகப் பார்த்தேன். அவர் நல்ல முறையில் வேண்டுதலை நிறைவேற்றவேண்டும் இறங்கி வரவேண்டும் என பயம் கலந்த பக்தியுடன் வேண்டிக்கொள்வேன்,” என்றார் சுப்பைய்யாவின் மனைவி சீதாலக்ஷ்மி.
ஆறு வயதிலேயே தீமிதித் திருவிழாவால் கவரப்பட்ட சிவரஞ்சனி ராதா, தமக்குத் தெரிந்த பலர் தீக்குழி இறங்குவதால் அவர்களை ஊக்குவிக்க ஆண்டுதோறும் வருவதாகக் கூறினார்.
ஒவ்வோர் ஆண்டும் தீக்குழி இறங்கும் பக்தர்களின் எண்ணிக்கை அதிகரித்துவருவது இந்தப் பாரம்பரியம் உயிர்ப்புடன் இருப்பதைக் காட்டுவதாக அவர் சொன்னார்.
இதை இளைய தலைமுறைக்கு எடுத்துச்செல்வது முக்கியம் என்றும் திருவாட்டி சிவரஞ்சனி கூறினார்.
தந்தைக்கும் கணவருக்கும் பிறகு தமது மகன் பூக்குழியில் இறங்குவதைக் காண்பதில் 48 வயது தனபாக்கியத்திற்குப் பெருமிதம். அங் மோ கியோ குடியிருப்பாளரான அவர், “தீயில் இறங்கி நல்ல முறையில் வெளிவருகின்றனர். அதுவே நம்பிக்கையளிக்கும் ஒன்று,” என்றார்.
திருவாட்டி தனபாக்கியத்தின் தந்தை 50 ஆண்டுகளும் கணவர் 15 ஆண்டுகளும் பூக்குழி இறங்கிய நிலையில், அவரது இரண்டாவது மகன் நான்காண்டுகளாக இறங்குகிறார். “யார் இறங்கும்போதும் சொல்லமுடியாத பயம் மனதில் இருக்கும். எல்லாவற்றையும் அம்மனிடம் ஒப்படைத்து வேண்டிக் காத்திருப்பேன்,” என்று அவர் கூறினார்.
ஏறத்தாழ 45 ஆண்டுகள் தொண்டூழியராக இருந்து தீமிதித் திருவிழாவில் ஈடுபட்டுவந்த 72 வயது வெற்றிவேல் லக்ஷ்மி இவ்வாண்டு பக்தர்களுள் ஒருவராகப் பார்க்க வந்திருந்தார்.
“1982 ஆம் ஆண்டு முதன்முதலில் தீமிதித் திருவிழாவைப் பார்த்தேன். இப்போது வசதிகள் கூடிவிட்டன. என்னைப் போன்ற சக்கர நாற்காலிப் பயனாளர்களுக்கான ஏற்பாடுகள் சிறப்பாகச் செய்யப்பட்டுள்ளன,” என்றார் அவர்.
இளையர்களை நல்வழிப்படுத்துவதில் பக்தி முக்கியப் பங்கு வகிப்பதாகவும் இளையர்கள் தொடர்ந்து திரண்டு பங்கேற்க வேண்டும் என விரும்புவதாகவும் சொன்னார் திருவாட்டி லக்ஷ்மி.
பதினேழு வயதிலிருந்தே தீமிதித் திருவிழாவில் பங்கேற்று வருகிறார் 69 வயதான கங்கம்மா ராமசந்திரன். தமது கணவர் தீக்குழி இறங்கிய காலத்திலிருந்தே இத்திருவிழா குடும்ப மரபாய்த் தொடர்ந்துள்ளதாக அவர் கூறினார்.
“இந்த நாளைப் புனித நாளாக நான் உணர்கிறேன்,” என்று கூறிய அவர், திருமணத்துக்குப் பிறகு கணவர் முதன்முறையாகத் தீக்குழி இறங்கியபோது பெருமையும் மகிழ்ச்சியும் அடைந்ததை நினைவுகூர்ந்தார்.
திருவாட்டி கங்கம்மாவின் மகனும் 14 வயதிலிருந்தே தீக்குழி இறங்கத் தொடங்கியுள்ளார். தற்போது 44 வயதான அவர், கிட்டத்தட்ட 30 ஆண்டுகளாக இதில் தொடர்ந்து ஈடுபட்டு வருகிறார்.
ஒவ்வோர் ஆண்டும் மகன் தீக்குழி இறங்கும்போது தமக்குள் ஒரே வேண்டுதல்தான் இருப்பதாக அவர் சொன்னார். “அவர் எவற்றை வேண்டி இறங்குகிறாரோ அவை எல்லாம் நிறைவேறவேண்டும்,” என்றார் திருவாட்டி கங்கம்மா.
தீமிதித் திருவிழாவுக்காக 42 ஆண்டுகளாகத் தொடர்ந்து வருவதாகக் கூறினார் 68 வயது லீலா.
“ஒவ்வோர் ஆண்டும் நான் வருவேன். இந்த முறை எனது கணவரால் தீக்குழி இறங்க முடியவில்லை. இருப்பினும் அவருக்காகவும் என் பிள்ளைகளுக்காகவும் வந்திருக்கிறேன்,” என்றார் அவர்.
தீக்குழிக் கரகத்தைப் பார்ப்பது தமக்கு விருப்பமானது என்று அவர் குறிப்பிட்டார்.
“எப்போதும் நான் வேண்டுவது ஒன்றுதான். எல்லோரும் நன்றாக இருக்க வேண்டும. என் பிள்ளைகள் அனைவரும் மகிழ்ச்சியாக இருக்க வேண்டும்,” எனத் திருவாட்டி லீலா கூறினார்.
விழாவில் மக்கள் கூட்டத்தைக் கட்டுப்படுத்துவது பக்தர்களுக்குப் பாதை அமைத்துக்கொடுப்பது எனப் பம்பரமாகச் சுழன்று பணிகளைச் செய்தார் தொண்டூழியர் ரமேஷ். குளிர்சாதனக் கருவிகள் தொடர்பில் பணியாற்றும் அவர், தொண்டாற்றுவது மனநிறைவு அளிப்பதாகச் சொன்னார்.