மாணவர் முரசு
இ-பேப்பர்
மரணத்துடன் மாந்தரின் வாழ்வு முற்றுப்பெறுகிறது. ஆனால், ஒருவர் மரணம் அடைந்தபிறகுதான் இவரின் பணி தொடங்குகிறது.
இறந்தவரின் நினைவுகளை வாழ்நாளெல்லாம் சுமக்கவிருக்கும் குடும்பத்தினருக்கு உறுதியான கடப்பாட்டுடன் நீங்கா நினைவுகளை ஏற்படுத்தித் தருகிறார், நியூ இந்தியன் காஸ்கெட் சர்விசஸ் நிறுவனத்தின் இறுதிச்சடங்கு நடத்துநர் ரா.துர்கா தேவி.
தமது தந்தை க.ராஜேந்திரன் தொடங்கிய இந்நிறுவனத்தில் 17 வயது முதல் பணியாற்றி வருகிறார் திருமதி துர்கா.
“உயிருடன் இருப்பவர்களை மகிழ்வுறச் செய்வதற்கு பல வழிகள் உண்டு. பிறந்தநாள் உள்ளிட்ட வேறு எந்த நிகழ்ச்சியாக இருந்தாலும் சரி, அவரவருக்குப் பிடித்தமான செயல்களைச் செய்துகொடுக்க இயலும்.
“ஆனால், இறந்தவர்களை நினைத்து இருப்பவர்கள் துயருறும்போது அவர்களை ஆறுதல் அடையச் செய்வது கடினமான காரியம்.
“அந்தத் தருணத்தில் இறந்தவர்களைக் கண்ணியமாக வழியனுப்பும் வாய்ப்பு மட்டுமே எஞ்சியிருக்கும் என்பதால் அதனைக் கடமையாக முடிப்பது இறுதிச்சடங்கு நடத்துநர்களைச் சேர்ந்தது.
“இத்தகைய பொறுப்பை வேறு எந்தத் துறையும் வழங்காது என்பதால் இத்துறையில் நீடிக்கிறேன்,” என்றார் துர்கா.
உணர்வுபூர்வமான சவால்கள்
பெண்கள் பரவலாகக் காணப்படாத துறையாக இது கருதப்பட்டாலும், இத்துறையில் தொடர்ந்து பணியாற்றி வருவதற்கான காரணங்களுடன் தாம் எதிர்கொள்ளும் சவால்களை துர்கா விவரித்தார்.
தொடர்புடைய செய்திகள்
“தொடக்கத்தில் இவ்வேலையைச் செய்தபோது பயம் ஏற்பட்டதுண்டு. குறிப்பாக, இறந்தவர்களைக் குளிப்பாட்டுவது, திருப்புவது, உடுத்துவது என்று பலமுறை கலக்கமடைந்திருக்கிறேன்,” என்று கூறிய திருமதி துர்கா, ஒருவர் உயிர் நீத்த அடுத்த நொடியிலிருந்து பணிகள் துவங்குவதால் தாம் சந்திக்கும் முக்கிய சவாலே உணர்வுகள் சார்ந்தது தான் என்றார்.
“இறுதிச் சடங்குகளுக்கான ஆயத்தங்களைச் செய்வதற்காகத் துக்க வீட்டிற்குச் செல்லும்போது, அங்கு துயரத்தில் இருக்கும் பெண்கள், சில நேரம் நானும் பெண்ணாக இருப்பதால் என்னைப் பிடித்துக்கொண்டு அழுவார்கள்.
“அதைப் பார்க்கும்போது எனக்கும் கண்ணீர் வரும். என்றாலும், அந்த உணர்வுகளைக் கவனமாகக் கையாண்டு, அங்கிருக்கும் நீத்தாரின் உறவுகளுக்கு ஆறுதல் சொல்லி, ஈமச்சடங்கிற்கான ஆயத்தங்களுக்கு அவர்களை வழிநடத்துவேன்,” என்றார் துர்கா.
“பெண்ணாக இருப்பதால் அது ஒருவகையில் சாதகம் என்றாலும், சில நேரம் ஈமச்சடங்கு சேவைகளைக் கோரும் குடும்பத்தில் இருக்கும் ஆண்களில் சிலர், நான் பெண்ணாக இருப்பதால் அவர்கள் சொல்வதைப் புரிந்துகொள்ள என்னால் இயலுமா என்ற தயக்கத்துடன் அணுகியதும் உண்டு,” என்றார் அவர்.
சிலருக்குக் குடும்பம் இருக்காது
காலச்சூழலில் பிற துறைகளில் மாற்றங்கள் வந்துவிட்டதுபோல இந்தத் துறையிலும் மக்களின் எதிர்பார்ப்புகள் மாறிவருவதாகக் குறிப்பிட்டார் துர்கா.
“ஒரு சிலர் நேரம் கருதி இறுதிச்சடங்கை ஒரே நாளில் செய்துமுடிக்க வேண்டும் என்று கேட்பார்கள். வேறு சிலருக்கு ஈமச்சடங்கை நடத்துவதற்கு மண்டபம் எடுக்கும் அளவிற்கு வசதி இருக்காது.
“சிலருக்கோ மாண்டவர் உடலை வீட்டுக்கு எடுத்துச்செல்ல வசதியிருக்காது. சிலருக்கு இறுதிச் சடங்குகளை எடுத்துச்செய்ய குடும்பம் இருப்பதில்லை.
“வேறு சிலர் பரபரப்பான இந்தக் காலத்திலும் பாரம்பரிய இறுதிச் சடங்குகள் வேண்டுமா என்று கேள்வி கேட்பார்கள்,” என்று விவரித்தார் துர்கா.
என்றாலும் பொறுமையாக ஒவ்வொருவரின் கருத்தையும் செவிமடுத்து, அவர்களுக்கு வேண்டிய எல்லா வசதிகளையும் செய்துகொடுக்க வேண்டும் என்ற கடப்பாடு மிகவும் முக்கியம் என்றார் அவர்.
“உற்றார் உறவினர் இல்லாதவர்களை நண்பர்கள் சேர்ந்து நல்லடக்கம் செய்வதற்கான ஏற்பாடுகளைச் செய்கையில், சில நேரம் சடங்குகள் மீது சிலருக்கு அவ்வளவாக ஈடுபாடு இருக்காது.
“அப்போது நீர்க்குடம் தூக்குதல், வாய்க்கரிசி போடுதல் என ஒவ்வொரு சடங்கின் பின்னணியையும் விளக்கி நிதானமாகப் புரியவைக்க வேண்டும்,” என்று தம் பணி சார்ந்த பொறுப்புகளை துர்கா விளக்கினார்.
இறந்தவர்களுக்கு ஒருவேளை நண்பர்களும் இல்லை என்றால், உயிரிழந்தவர் பெண்ணாக இருக்கும்பட்சத்தில் தாமும், ஆணாக இருந்தால் தம் நிறுவனத்தின் இதர ஊழியர்களும் அக்கடமையை நிறைவேற்றுவதாகக் குறிப்பிட்ட துர்கா, அன்றாடம் ஆயத்தமாக இருக்கவேண்டும் என்பது இப்பணி தம்மிடம் எதிர்பார்க்கும் ஒன்று என்றும் சொன்னார்.
இயற்கை மரணம், அகால மரணம், நாட்பட்ட நோயால் உயிரிழந்தோர் என்று ஒவ்வொருவரின் ஈமச்சடங்கு முறையும் மாறுபடுவதால், அதற்கேற்ப விரைந்து முடிவெடுப்பதும் இவரது பணியில் முக்கியம்.
ஓய்வு நாளே இல்லை
திருமதி துர்காவின் அலுவலகம் கோப்புகள், இறுதிச்சடங்கு குறித்த ஆவணங்களால் நிறைந்துள்ளது. மற்றபடி அங்கு ஆள் அரவம் இல்லை.
துக்கம் நிகழ்ந்த வீடு, சவக்கிடங்கு வாயில், ஈமச்சடங்கு மண்டபம் என ஏதாவது ஒரு களத்தில்தான் இவரது பணி பெரும்பாலும் தொடங்குகிறது.
இறுதிச் சடங்கைச் செய்துதர வேண்டி அழைப்பு வந்தவுடன், அதற்கான வாகனங்கள், இறப்பு தொடர்பான ஆவணங்களை ஒழுங்கு செய்தல், உடலைப் பதப்படுத்தும் சேவைகளை நாடுதல், ஈமச்சடங்குகளைத் திட்டமிடுதல், சமய நம்பிக்கைக்கு ஏற்றவாறு தகனம் அல்லது நல்லடக்கம் என ஒவ்வொரு நடவடிக்கையையும் செய்துமுடிக்கப் பல மணி நேரம் உழைக்கிறார் துர்கா.
மேலும் சூழலுக்கேற்ப, இறந்தவர்களுக்கு ஒப்பனை செய்வதும் இவரது பணியின் ஓர் அங்கம். “மனிதர்கள் அனைவருக்கும் இறப்பு நிச்சயம் என்று அறிந்திருந்தாலும், அது நிகழும்போது யாராலும் ஏற்றுக்கொள்ள முடியாது.
“எப்போது நேரும் என்றும் தெரியாது. எனவே இத்துறையில் ஓய்வுநாள் என்பதில்லை. குடும்பத்தினருடன் நேரம் செலவிடலாம் என்று நேரத்தைத் திட்டமிட்டு ஒதுக்கிவைக்கக் கூடிய வாய்ப்பும் கிடைக்காது.
“பணி நிமித்தமாகப் பல நேரம் மங்கல நிகழ்ச்சிகளில் பங்கேற்கக்கூட அவ்வளவாக அழைப்பு வருவதில்லை. எனவே அதற்கேற்றவாறு என் வாழ்க்கை பாணியை மாற்றிவிட்டேன்,” என்றார் துர்கா.
இறுதி வரை இந்தத் துறையே விருப்பம்
“இப்பணியைச் செய்யத் தொடங்கி 25 ஆண்டுகள் கடந்துவிட்டன. இப்போது என் சகோதரர் ரா.கார்த்திகேயனுடன் இணைந்து இத்துறையில் பணியாற்றி வருகிறேன்,” என்றார் திருமதி துர்கா.
புத்தகம் படிப்பதும் கோயிலுக்குச் செல்வதும் தமக்குப் பிடித்தமான பொழுதுபோக்கு என்று கூறும் இவரிடம் வேறு வேலைக்கு மாறும் எண்ணம் உள்ளதா என்று கேட்கப்பட்டது.
“இறந்தவர்களின் நினைவுகளை அவரது உறவினர்களின் சிந்தையில் காலங்காலமாக வாழவைப்பதற்கு, நிறைவான சேவைகளை வழங்குவதே என் நோக்கம்.
“எனவே இறுதிவரை ஈமச் சடங்கு நடத்துநராகவே பணியாற்ற விரும்புகிறேன். இந்தப் பயணம் சோகமாகத் தோன்றலாம். ஆனாலும் இதிலேயே என் பயணத்தைத் தொடருவேன்,” என்று உறுதியுடன் கூறுகிறார் துர்கா.