மாணவர் முரசு
இ-பேப்பர்
கதை சொல்லலும் கேட்டலும் பொழுதுபோக்கு என்பதற்கு அப்பாற்பட்டு சமூக மாற்றங்களுக்கான திறவுகோல்களாகக் கருதப்படுபவை.
வெற்றிகரமாகச் சொல்லப்பட்ட கதை என்பதன் அளவுகோல் கேட்போரின் சிந்தனைப் போக்கில் அது பதிக்கும் தடத்தின் ஆழத்தை அடிப்படையாகக் கொண்டிருக்கிறது. கேட்டவரின் எண்ணத்தில் விளைந்த மாற்றம்தான் கதைசொல்லியின் ஏற்றத்தை எடுத்துரைக்கிறது.
அத்தகைய அரிய சொல்வன்மைக்குச் சொந்தக்காரர் தமிழ்நாட்டின் திருவண்ணாமலையைச் சேர்ந்த திரு பவா செல்லதுரை. இவர் சொல்லும் கதைகளை உலகெங்கும் நேரிலோ சமூக ஊடகங்கள் வாயிலாகவோ கேட்ட பலர், ஏதோவொரு மாயக்கோலின் தீண்டலால் மனமாற்றம் அடைந்ததுபோல தங்களுக்குள் தெளிவு பிறந்ததாகக் கூறுகின்றனர். சொல்லப்பட வேண்டிய கதைக்கான இவரது தெரிவும் இதற்குக் காரணம்.
ஆனால், கதை சொல்லும் கலைதான் தம்மைத் தேர்ந்தெடுத்ததாகக் கூறுகிறார் திரு பவா. இலக்கியவாதி, எழுத்தாளர், கதை சொல்லி, திரைப்பட நடிகர், இயற்கை விவசாயி என்று பன்முகத்தன்மை வாய்ந்த இவர் கடந்த சில ஆண்டுகளாகக் கதை சொல்வதன் மூலம் லட்சக்கணக்கான வாசகர்களையும் கதை கேட்போரையும் தம்வசப்படுத்தியுள்ளார்.
எழுத்தாளராகச் சென்றடைந்த வாசகப் பரப்பைவிடப் பன்மடங்கு பெரிதாக, கதை சொல்லல் மூலம் பல்லாயிரம் மனங்களுக்கு அணுக்கமானதுதான் மிகப் பெரிய மகிழ்ச்சி என்றார் திரு பவா.
தமிழ் முரசின் ஆய கலை அரிய கலைஞர் வலையொளித் தொடரின் ஏழாவது நிகழ்ச்சிக்கான நேர்காணலின்போது இவ்வாறு கூறினார்.
இருந்தபோதும் திட்டமிட்டு இத்தனை பேரை ஈர்க்கவேண்டும் என்பதற்காகத் தாம் எதையும் செய்வதில்லை என்றும் தமது ஆத்ம திருப்திக்காக ஈடுபடும் இந்தக் கலையில் தொழில்முறையாளராக மாற விரும்பவில்லை என்றும் திரு பவா விளக்கிக் கூறினார்.
வாசிப்பை வலியுறுத்தும் இவர், தமது பல்லாண்டு வாசிப்பு அனுபவத்தை இதுவரை பல்வேறு நிகழ்ச்சிகளில் பகிர்ந்துவிட்டதால் கதைசொல்லலுக்குச் சிறிது இடைவெளி தந்திருப்பதாகவும் புதியனவற்றை வாசித்து அதன் சாரத்தை மீண்டும் பகிரவிருப்பதாகவும் குறிப்பிட்டார்.
தொடர்புடைய செய்திகள்
எந்தக் கதையையும் சொல்லவேண்டிய கட்டாயத்துக்குள் தாம் சிக்கிக்கொள்வதில்லை என்று கூறும் இவர், தாம் படிக்கும் ஒரு கதை சொல்லத் தூண்டினால் மட்டுமே அதைச் சொல்வதாகக் குறிப்பிட்டார்.
அதுவரை தமக்கு அறிமுகமே இல்லாத சிங்கப்பூர் எழுத்தாளர் மணிமாலாவின் ஒரு கதையைத் தமது பதிப்பகத்தில் படிக்க நேர்ந்ததையும் அந்தக் கதை ஏன் சொல்லப்பட வேண்டும் என்று தாம் தீர்மானித்ததையும் விளக்கிய திரு பவா, தம்மை மிகவும் கவர்ந்த எழுத்தாளர்களாகவே இருந்தபோதும் அவர்களின் எல்லாக் கதைகளையும் தாம் சொல்வதில்லை என்பதைச் சுட்டினார்.
வெற்றிகரமாகக் கதைகளைச் சொல்லி, காது கொடுத்தோருக்கு வாழ்வியலைக் கற்றுக்கொடுத்த ஆளுமையாக விளங்கும் இவர், இந்தக் கூட்டத்தில் இந்தக் கதையைச் சொல்லவேண்டும் என்பதுபோல் எந்த விதிமுறையையும் வைத்துக்கொள்வதில்லை என்றார். ஒரு நல்ல கதை என்பது எல்லைகளுக்கு அப்பாற்பட்டு மானுடத்துக்கானது என்று வலியுறுத்தினார்.
‘குற்றமும் தண்டனையும்’ போன்ற உலகளாவிய பேரிலக்கியங்களைப் பெருங்கதையாடலாக நிகழ்த்த வேண்டும் என்பது இவரின் விருப்பம்.
கலையையும் வாழ்க்கையையும் தாம் பிரித்துப் பார்ப்பதில்லை என்று கூறும் திரு பவா, அதேபோல் தமது வாழ்க்கைப் பயணத்தில் கிடைத்த நல்லுறவுகளில் ஆளுமைகள், சாதாரணர்கள் என்றும் பிரித்துப் பார்ப்பதில்லை என்றார்.
கலையோ வாழ்க்கையோ அதன் இயல்பு மாறாமல் இருக்கவேண்டும் என்பதற்கு முக்கியத்துவம் தரும் இந்தக் கதைசொல்லி, திரு கி. ராஜ நாராயணன், திரு வேல ராமமூர்த்தி இருவரும் தம்மைக் கவர்ந்த கதைசொல்லிகள் என்று குறிப்பிட்டார்.