மாணவர் முரசு
இ-பேப்பர்
குற்றவாளிகள் என்ற பெயருடன் சிறையில் இருப்பவர்களுக்குப் பாடம் சொல்லிக்கொடுத்து அவர்களின் அடையாளத்தை மொழிவழி மாற்றுகிறார் தமிழாசிரியை சாந்தி நடராஜன்.
பள்ளிக்கூடத்திற்கு வந்து கல்வி கற்போர் அல்லர் இவரது மாணாக்கர்.
துணைப்பாடம், பயிற்சி வகுப்புகள், கையேடுகள், கணினி போன்ற எந்த வளங்களும் இவர் பயிற்றுவிக்கும் மாணவர்களுக்கு இல்லை.
சிறைச்சாலையே இவரது மாணவர்களின் கல்விக்கூடம். கல்விக்கான மொத்த வளங்களின் ஒற்றை உருவாகத் திகழ்கிறார் வாரம் ஒருமுறை இவர்களுக்குப் பாடம் எடுக்க வரும் ஆசிரியை சாந்தி.
“இந்த வாய்ப்பு குறித்து அறிந்தபோது முதலில் பெரிதாக எந்த எதிர்பார்ப்பும் இல்லை. இதுவும் ஒரு வேலை என்றே தோன்றியது. ஆனால், நாளடைவில் மூத்த வயதுடையவர்ளாக இருக்கும் இந்த மாணவர்களுக்கான கற்றல் வளம் கட்டுப்படுத்தப்பட்ட வகையில் இருந்ததை உணர்ந்தேன்.
“எனவே கைதிகளாக இருந்தாலும் மாணவர்களாகிய இவர்களும் அனைத்து பலன்தரும் வாய்ப்புகளையும் பெற வேண்டும்; எனவே அவர்களின் கற்றல் பயணத்தை மேம்படுத்த எத்தகைய அணுகுமுறையைக் கையாளலாம் என்றும் யோசித்தேன்,” என்றார் திருமதி சாந்தி.
அதன் விளைவாக, கற்றல் வளம் தொடர்பில் நிலவும் இடைவெளியை நிரப்புவதற்காக கேள்வித்தாள், சில நேரம் பாடங்களை நடித்துக் காட்டி அவர்களுக்கான ஒளிக்காட்சி, அவர்களுக்கான கற்றல் வளமாகவும் மாறிவிடுகிறார் ஆசிரியை சாந்தி.
காதல் அனுபவங்களைக் கட்டுரையாகத் தரும் மாணவர்கள்
சிறைச்சாலையில் உள்ளவர்களுக்கும் படிப்பதற்கான வாய்ப்பு தரும் இந்தப் பயணத்தில் பல புதிய அனுபவங்கள் கிட்டுகிறது இவருக்கு. குறிப்பாகப் பதின்ம வயது மாணவர்களையே இதுவரை சந்தித்து வந்த திருவாட்டி சாந்திக்கு சிறைச்சாலைப் பள்ளியில் இருபது வயதுக்கு மேலிருப்பவர்கள் தொடங்கி ஐம்பதுகளில் இருக்கும் மூத்தோர் வரை மாணவர்களாக உள்ளனர்.
தொடர்புடைய செய்திகள்
‘’பொதுவாக வகுப்பில் கட்டுரை உள்ளிட்ட வீட்டுப்பாடங்கள் கொடுத்தால், பதின்ம வயது மாணவர்கள் பெரும்பாலும் நண்பர்களுக்கு உதவுதல் பெற்றோர் கண்டிப்பு குறித்த கட்டுரைகளைச் சமர்பிப்பார்கள்.
“ஆனால் சிறையில் உள்ள மாணவர்களின் கட்டுரைகளில் அவர்களின் காதல் கதைகள், நண்பர்களின் காதலுக்கு தூது போன தருணங்கள் ஆகியவை இடம்பிடித்திருக்கும்,” என்று புன்னகைத்தார் ஆசிரியை சாந்தி.
இந்தக் காதல் கதைக்கு என்ன மதிப்பெண் போடுவது எனத் திகைப்பாகவும் இருக்கும். அதேவேளையில் வகுப்புப் பாடங்களைச் செய்து தருவதைப் பார்க்கும்போது மகிழ்ச்சியாகவும் இருக்கும் என்றார் அவர்.
சிறைச்சாலை பள்ளி மாணவர்கள் அறிந்திடாத வெளியுலகம்
வகுப்பின்போது சில தகவல்களைத் தாம் கூறியபோது, மாணவர்கள் அதிர்ச்சி விலகாமல் தம்மை பார்த்த விதத்தை விவரித்தார் திருமதி சாந்தி.
கைத்தொலைபேசியில் பேருந்து வரும் நேரத்தைப் பார்க்கலாம் என்று சொன்னதை அவர்களால் முதலில் நம்ப இயலவில்லை. பிறகு, ‘சாட் ஜிபிடி’ எனும் செயலி உள்ளது என்று குறிப்பிட்டபோது வியப்பின் விளிம்பிற்கே சென்றுவிட்டனர்.
’’தொடக்கநிலை மாணவர்கள் கூட இந்தப் புத்தாக்கங்களை பற்றி அறிந்திருக்கும் வேளையில், இங்குள்ள மூத்தோருக்கு அதைப் பற்றி ஆதி அந்தம் எதுவுமே தெரியாது,” என்று கூறினார் திருமதி சாந்தி.
எனினும் ஆசிரியையாகத் தமிழ் மொழியில் தொழில்நுட்பப் பயன்பாடு பற்றியும் கற்பித்துக் கொடுக்கிறேன். எனவே சிறைச்சாலையிலிருந்து விடுதலையாகி வெளியே வந்து அவர்கள் தொழில்நுட்ப மேம்பாடுகளைப் பார்க்கையில் நிச்சயம் என்னை நினைத்துகொள்வார்கள் என்பது என் நம்பிக்கை.,” என்றார் ஆசிரியை சாந்தி.
மாணவர்களைக் கற்றல் வகுப்பில் ஆர்வத்துடன் ஈடுபட செய்வது சவால்மிக்கது என்று சுட்டிய ஆசிரியை, எனினும் கல்வி கற்பதற்கான அவர்களின் நாட்டத்தை தூண்டுவதில் தாம் கையாளும் உத்திகள் குறித்தும் சொன்னார்.
“காணொளிகள், இணைய வசதிகள் எனப் பரவலாக வளங்கள் இல்லாததால் அந்த இடைவெளியைக் களைவதற்கு துருப்புச் சீட்டாக நாளிதழை எடுத்தேன்.
“அவ்கையில் தமிழ் முரசு நாளிதழ் அவர்கள் கற்றல் பயிற்சிக்குக் கைகொடுக்கிறது. முதலில் அதில் எந்தப் பக்கத்தை வாசிக்கலாம் என்று அவர்கள் தயங்கினார்கள்.
‘’அப்படி செய்திகளை வாசித்து முதலில் 3 வரிகள்வரை கட்டுரைகளை எழுதிக்கொடுக்கத் தொடங்கிய அவர்கள், இன்று சீரான பயிற்சியின் விளைவாலும் விடாமுயற்சியினாலும் ஒன்றரை பக்கம்வரைக்கும் கட்டுரை வரைகின்றனர்,” என்று பூரித்தார் திருமதி சாந்தி.
கொடுக்கப்படும் தலைப்புகளில் கட்டுரை எழுதிய நாட்கள் போய்த் தற்போது தங்களுக்கு பிடித்த தலைப்புகளைத் தெரிவு செய்து அவர்களாகவே அதைக் குறித்து கலந்துரையாடல், எழுதுதல் எனப் பல முன்னேற்றங்களைக் கண்டு வருகின்றனர் எனப் பகிர்ந்தார் திருமதி சாந்தி.
மாணவர்கள் வகுப்புகளைக் கூர்ந்து கவனிக்கிறார்கள் என்பதை உறுதிப்படுத்த ஓர் அணுகுமுறையை வைத்துள்ளார் மாணவர்களை வழக்கநிலை, சாதாரண நிலை தேர்வுக்கு ஆயத்தப்படுத்தும் ஆசிரியை சாந்தி.
“பாடத்தில் உள்ள கேள்விக்கான பதில் என்னவென்பதை மாணவர்களுக்குச் சொல்லிவிடுவேன். பிறகு அதற்கான கேள்வி என்னவாக இருக்கும் என்பதை கேட்பேன். பதிலைக் கவனித்திருந்தால் மட்டுமே அவர்களால் கேள்வியைத் துல்லியமாகக் கொடுக்க முடியும்,” என்றவர் தாம் கற்றுக்கொடுத்த பாடங்களில் மாணவர்களுக்கு விருப்பமான அம்சம் என்னவென்றும் சொன்னார்.
தமிழ் வாயிலாகக் கற்றுக்கொடுத்த அறங்களில் மாணவர்களுக்கு மிகவும் பிடித்தது ‘பிறப்பொக்கும் எல்லா உயிர்க்கும்’ எனும் சமத்துவப் பாடம்தான்.
‘யாதும் ஊரே யாவரும் கேளிர்’ ‘தீதும் நன்றும் பிறர் தர வாரா’ போன்ற தலைப்பில் கற்றுக்கொடுத்தவற்றையும் அவர்கள் தங்கள் வாழ்க்கையில் அளிக்கப்பட்டுள்ள இரண்டாம் வாய்ப்பைச் சரியாகப் பயன்படுத்த தங்களுக்கு கிடைத்துள்ள வாழ்நாள் பாடமாகவே கருதுகின்றனர்,” என்கிறார் ஆசிரியை.
குடும்பத்துடன் இணைந்திட மொழி எவ்வளவு தேவையோ அவ்வாறாகச் சமூகத்துடன் இணைந்திடவும் தாய்மொழி மிகவும் தேவையாக உள்ளது என்பதை குறிப்பிட்டார் ஆசிரியை.
கற்றல் என்பது மாணவர்களுக்கு மட்டுமன்று, அது ஆசிரியர்களுக்குமானது என்று கூறிய திருமதி சாந்தி ஆசிரியர்களைப் பொறுத்தவரை அதே பாடங்களை ஆண்டுதோறும் கற்பிக்க நேர்வதால், அது சலிப்பு தட்டுமா என்று மாணவர்கள் கேட்பதுண்டு என்றார்.
“பாடத்திட்டங்கள் மாறாமல் இருக்கலாம். ஆனால், ஆண்டுதோறும் மாணவர்கள் மாறிக்கொண்டேதான் இருக்கிறார்கள். அவர்கள் ஒவ்வொருவரும் பலவித அனுபவங்களைச் சுமந்து கொண்டு வருகிறார்கள். குறிப்பாகச் சிறைச்சாலை பள்ளிகளில் இருக்கும் மூத்தோர் இந்த வயதிலும் கல்வி கற்க வந்து அமரும் பணிவான அணுகுமுறை, துயரை கடந்து சாதிக்க நினைக்கும் எண்ணம் எனக் காலத்தால் அழியாத வாழ்க்கைப் பாடங்களை எனக்குக் கற்றுக்கொடுக்கின்றனர்,” என்று கூறினார் திருமதி சாந்தி.
சிறைச்சாலையில் இருந்தவாறே தேர்வுகளில் தேர்ச்சிபெற்று, அவர்கள் பெறும் சான்றிதழ் அவர்களின் வேலைவாய்ப்பிற்கான நுழைவுச்சீட்டு மட்டும் அல்ல; கல்வியால் சமூகத்தை ஆக்ககரமாக மாற்றலாம் என்பதை உலகிற்கு அறிவித்து அவர்களைக் கல்விமான்களாக மாற்றி அனுப்பும் உன்னத அடையாளம்.